İtrakonazol

İtrakonazol, aspergilloz, kriptokokal menenjit, blastomikoz ve histoplazmoz da dahil olmak üzere sistemik mikozların tedavisinde veteriner hekimlikte kullanılabilir. Itrakonazol muhtemelen ketokonazoldan daha etkilidir, ancak önemli ölçüde daha pahalıdır. Yüzeysel kandidiyazis veya dermatofitoz için de yararlı olabilir. Itrakonazol hormon sentezi üzerinde kayda değer etkiler (ketokonazol aksine) yoktur ve küçük hayvanlarda ketokonazole göre daha az yan etkisi olabilir.

Orta veya şiddetli hipoksemi bulunmadıkça, blastomikoz tedavisi için tercih edilen ilaç olarak kabul edilir.

Itrakonazol, mantar hücresi duvarının oluşumuna müdahale ederek mantar organizmalarının büyümesini inhibe etmek için köpeklerde ve kedilerde kullanılan bir antifungal ilaçtır. Miyokonazol, flukonazol ve ketokonazol gibi diğer ilgili ilaçlara etkisinde benzerdir. Itrakonazol sentetik bir oral triazol antifungal ilaç olarak sınıflandırılır. Cilt enfeksiyonlarını ve genel sistemik enfeksiyonları tedavi etmek için kullanılabilir.

Itrakonazol, mayalar ve dermatofitler dahil olmak üzere çeşitli patojenik mantarlara karşı etkilidir. Laboratuvar modellerini kullanan in vivo çalışmalar, itrakonazolün birçok Candida, Aspergillus, Cryptococcus, Histoplasma, Blastomyces ve Trypanosoma cruzi suşlarına karşı fungistatik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir.

Itrakonazol, muhtemelen T-lenfosit proliferasyonunu baskılayarak, bağışıklık bastırıcı aktiviteye sahiptir.

Itrakonazol emilimi, mide pH’sine ve gıdaların mevcudiyetine büyük ölçüde bağlıdır. Aç karnına verildiğinde, biyoyararlanım sadece% 50 veya daha az olabilir; Gıda ile% 100’e yaklaşabilir. Kedilerde oral çözelti daha biyoyararlı ve muhtemelen daha az GI etkisine sahiptir. Ticari olarak temin edilebilen kapsüller, oral biyoyararlanımı arttırmak için özel olarak formüle edilir. Ticari olarak temin edilebilen sıvı preparasyon, yeterli oral biyoyararlanmaya sahiptir.

Itrakonazol çok yüksek protein bağlanmasına sahiptir ve vücutta, özellikle lipitlerden yüksek olan dokularda (ilaç oldukça lipofiliktir) yaygın olarak dağılır. Deri, sebum, dişi üreme yolunda daha yüksek konsantrasyonları vardır. BOS, idrar, aqueous humor ve tükürükte sadece minimal konsantrasyonlarda bulunur. Bununla birlikte, CNS, göz veya prostattaki birçok mantar enfeksiyonu, itrakonazol ile etkin bir şekilde tedavi edilebilir.

Itrakonazol, aktif olan hidroksitrakonazol dahil olmak üzere karaciğer tarafından birçok farklı metabolite metabolize edilir. Uzun yarılanma ömrü nedeniyle, itrakonazol terapiye başladıktan sonra en az 6 gün boyunca sabit plazma seviyelerine ulaşmamaktadır. Yükleme dozları verilirse, seviyeler kararlı durumdakilere yaklaşacaktır.

Itraconazole, kendisine veya diğer azole antifungal ajanlara aşırı duyarlı olan hastalarda kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliği ya da aklorhidri (ya da hipoklorhidri) hastalarında itrakonazol kullanın, ancak potansiyel yararlar risklerden daha ağır basıyorsa.

Köpeklerde anoreksiya, özellikle daha yüksek dozlarda görülen en yaygın yan etki hepatik toksisitedir. 10 mg / kg / gün alan köpeklerin yaklaşık% 10’u ve 5 mg / kg / gün dozunda köpeklerin% 5’i, tedaviyi bırakmaya yetecek kadar ciddi olan hepatik toksikoz geliştirmiştir (en azından geçici olarak). Karaciğer hasarı artan bir ALT aktivitesi ile belirlenir. Anoreksiya genellikle toksisite için semptomatik belirteçtir ve genellikle tedavinin ikinci ayında ortaya çıkar. Yüksek dozda (10 mg / kg / gün) itrakonazol verilen bazı köpeklerde (% 7), ülseratif deri lezyonları / vaskülit ve dozu azaltmayı gerektirebilecek ekstremite ödemi gelişebilir. Bunlar genellikle ilaç kesilmesini gerektirir. Nadiren, ciddi eritema multiforme veya toksik epidermal nekroliz reaksiyonları kaydedilmiştir.

Kedilerde, yan etkiler dozla ilişkili görünmektedir. GI etkileri (anoreksi, kilo kaybı, kusma), hepatotoksisite (ALT, sarılık artışı) ve depresyon kaydedilmiştir. Yan etkiler ortaya çıkarsa ve ALT yükselirse, ilaç kesilmelidir. Diğer belirtilerin yokluğunda artan karaciğer enzimleri, dozaj azaltmayı veya ilaç kesilmesini zorunlu kılmaz. ALT seviyeleri normale döndüğünde ve diğer olumsuz etkiler azaldığında, gerekirse ilaç daha düşük bir dozda yeniden başlatılabilir veya yoğun izleme ile daha uzun dozlama aralıkları kullanılabilir.

Diğer antifungal ilaçlara (amfoterisin B, ketokonazol) kıyasla, itrakonazol daha az yan etki ile ilişkilendirilmiştir.

Laboratuvar hayvanlarında itrakonazol dozla ilişkili maternotoksisiteye, fetotoksisiteye ve yüksek dozlarda teratojeniteye neden olmuştur. Güvenlik henüz kurulmadığından, faydalar potansiyel risklerden daha ağır basıyorsa kullanın. Itrakonazol anne sütüne geçer.

İtrakonazolün akut toksisitesi hakkında çok az bilgi bulunmaktadır. Oral antasitler vermek emilmeyi azaltmaya yardımcı olabilir. Büyük bir doz aşımı meydana gelirse, bağırsak boşaltmayı düşünün ve gerektiği gibi destekleyici tedavi edin. İtrakonazol diyaliz ile atılmaz.

Kronik toksisite çalışmalarında, 3 ay boyunca günlük 40 mg / kg PO alan köpekler aşırı toksisite göstermemiştir.

-Amfoterisin B: Lab hayvan çalışmaları, amfoterisin B ile birlikte kullanılan itrakonazolün Aspergillus veya Candida’ya karşı antagonistik olabileceğini göstermiştir; Bu bulguların klinik önemi henüz belli değil

-Antasitler: itrakonazolün oral emilimini azaltabilir; antiasitlerden en az 1 saat önce veya 2 saat sonra itrakonazol uygulayın

-Benzodiazepinler (alprazolam, diazepam, midazolam, triazolam): Itrakonazol seviyelerini artırabilir

-Kalsiyum kanalı bloke edici ajanlar (amlodipin, verapamil): Itrakonazol seviyeleri artırabilir

-Kortikosteroidler: Itrakonazol, kortikosteroid metabolizmasını inhibe edebilir; artan yan etkiler için potansiyel risk oluşturur.

-Siklofosfamid: Itrakonazol, siklofosfamid ve metabolitlerinin metabolizmasını inhibe edebilir;  toksisite potansiyeli artar.

-Siklosporin: Siklosporin seviyeleri artabilir.

-Digoksin: Itrakonazol digoksin seviyelerini artırabilir; birlikte kullanıldığında insanlarda kontrendike olarak kabul edilir

-Fentanil / Alfentanil: Itrakonazol, fentanil veya alfentanil seviyelerini artırabilir

-H2-Blokerler (ranitidin, famotidin, vs.): Artmış gastrik pH, itrakonazol emilimini azaltabilir

-Ivermektin: Itrakonazol nörotoksisite riskini artırabilir

–Makrolid antibiyotikler (eritromisin, klaritromisin): İtrakonazol konsantrasyonlarını artırabilir

–Fenobarbital / Fenitoin: İtrakonazol seviyelerini azaltabilir

–Proton-pompa inhibitörleri (omeprazol, vb.): Artmış gastrik pH, itrakonazol emilimini azaltabilir

–Rifampin: itrakonazol seviyelerini azaltabilir; itrakonazol rifampin seviyelerini artırabilir

–Sülfonilüre Antidiyabetik Maddeler (örn., Glipizid, gliburit): İtrakonazol seviyeleri artırabilir; hipoglisemi mümkündür

–Vinkristin / Vinblastin: Itrakonazol vinka alkaloid metabolizmasını inhibe edebilir ve seviyeleri yükseltebilir

–Varfarin: İtrakonazol, varfarin veya diğer kumarin antikoagülanları alan hastalarda artmış protrombin zamanlarına neden olabilir.

İtrakonazol, hastaların küçük bir yüzdesinde hipokalemiye veya karaciğer fonksiyon testlerinde artışa neden olabilir.

Köpeklerde, olağan doz, oral yoldan günde bir – iki kez 5 ila 10 mg / kg ‘ dır.
Kediler için doz, her 12 -24 saatte bir 5 ila 10 mg / kg‘dır. Fungal enfeksiyonların birkaç hafta tedavi gerektirmesi yaygındır.
Itrakonazol gıda ile verilmelidir.