Laksatif

Laktuloz

Lactulose
Disakkarit Laksatif/ Amonyak Redüktörü

Kullanımları / Endikasyonları
Veteriner hekimliğinde laktulozun birincil kullanımı,  evcil hayvanlarda hepatik ensefalopatinin (portal-sistemik ensefalopati; PSE) önlenmesi ve tedavisinde amonyak kan düzeylerini azaltmaktır. Küçük hayvanlarda da laksatif olarak kullanılır.

Farmakoloji / Eylemler
Laktuloz, memeli ve muhtemelen kuş gut enzimleri tarafından hidrolize edilemeyen bir disakkarittir (galaktoz / fruktoz). Kolona ulaşıldığında laktuloz, yerleşik bakteriler tarafından düşük molekül ağırlıklı asitlerin (laktik, formik, asetik) ve CO2‘e metabolize olur. Bu asitlerin ikili bir etkisi vardır; bağırsak içine suyu çekerek ozmotik basınçı arttırır, laksatif etki yapar ve ayrıca kolonik içeriği asitleştirir. Asitlesme, amonyak NH3 ‘ün , kandan kolon içine taşınmasına neden olur ve burada [NH4] + (amonyum iyonu) olarak tutulur ve dışkı ile dışarı atılır.

Farmakokinetik
İnsanlarda, bir oral laktuloz dozunun % 3’ünden azı (ince bağırsakta)emilir. Emilen ilaç, 24 saat içinde idrarla değişmeden atılır.

Kontrendikasyonlar / Önlemler / Uyarılar
Laktuloz şurubu, bazı serbest laktoz ve galaktoz içerir ve diyabetik hastalarda insülin gereksinimlerini değiştirebilir. Önceden sıvı ve elektrolit dengesizliği olan hastalarda, laktuloz ishale neden olursa bu durumları şiddetlendirebilir; dikkatli kullanın.

Yan etkiler
Şişmanlık, mide distansiyonu, kramp vb. belirtiler görülebilir, ancak genellikle zamanla azalır. İshal ve dehidratasyon doz aşımı belirtileridir; Doz azaltılmalıdır. Kediler, laktulozun tadını sevmez ve uygulama yapmak zor olabilir.

Doz aşımı / Akut Toksisite
Aşırı dozlar, şişkinlik, ishal, kramp ve dehidratasyona neden olabilir. Gerekirse sıvıları ve elektrolitleri değiştirin.

İlaç etkileşimleri
-Antasitler, Oral: Antasitler (adsorbe edilemeyen) laktulozun kolonik asitlenme etkilerini (etkililiğini) azaltabilir
-Diğer laksatifler: Diğer laksatifler ile laktuloz kullanmayın, oluşan gevşek dışkılar laktuloz ile yalnış bağlanabilir, bu da hepatik ensefalopati için yetersiz tedaviye neden olur.
Neomisin: Teorik olarak, oral yoldan uygulanan antibiyotikler (örn., Neomisin) laktulozun metabolize edilmesinden sorumlu bakterileri ortadan kaldırarak etkinliğini azaltır. Bununla birlikte, bazı veriler lakuloz hepatik ensefalopatinin tedavisi için bir oral antibiyotik (örn., Neomisin) ile kullanıldığında sinerjinin ortaya çıkabileceğini düşündürmektedir; laktuloz etkinliğinin daha iyi izlenmelidir.

Dozaj
Köpekler:
Hepatik ensefalopati için:
a) günde dört kez 15-30 mL PO; günde 2-3 yumuşak dışkı üretmek için dozajı ayarlayın
b) 5 mL /kg verin. Vücut ağırlığının günde üç kez bölünmesi, günde 2 – 3 yumuşak dışkı elde etmek için gerektiği kadar artabilir. Eğer hasta hepatik ensefalopati krizindeyse, her 4-6 saatte bir mide tüpü ile 20-60 mL verebilir veya aralıklı bir lavman olarak (su ile seyreltilerek) toplam 200-300 mL (300-450 gram) verebilir. İshal gelişirse dozu azaltın. Bazı durumlarda laktulozlu neomisin tek başına ilaca göre üstün olabilir. Şiddetli hepatik ensefalopati tedavisinde lavman yoluyla da verilebilir.
Kabızlık için:
a) günde 3 kez 5 mL /kg verin, daha sonra gerektiği gibi ayarlayın
! Kediler:
Hepatik ensefalopati için:
a) 0.25-1 mL PO; cıvık dışkılar üretilinceye kadar dozu bireyselleştirin
Kabızlık için:
a) günde 3 kez 5 mL /kg verin, daha sonra gerektiği gibi ayarlayın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir