Doxapram

Kullanımları / Endikasyonları
Köpekler, Kediler ve Atlar için: Genel anestezi sırasında ve sonrasında solunumu uyarmak ve / veya anestezi sonrası uyanma ve refleksleri hızlandırmak için. Neonatal Köpekler ve Kediler için: distosiya veya sezaryen sonrası rezeksiyonları uyarır.

Doxapram, gıda hayvanlarında CNS depresyonunun tedavisinde (onaylanmamış) kullanılmış ve küçük hayvanlarda radyoopak kontrast maddelere veya barbitürat doz aşımına neden olan solunum depresyonu tedavisi olarak önerilmiştir.

Doxapramın yenidoğanda respirasyonları başlatmak ve uyarmak için kullanımı, deney hayvanlarında miyokardiyal oksijen ihtiyacını arttırması ve serebral kan akışını azaltması nedeniyle biraz tartışmalıdır.

Doxapramın, laringeal fonksiyon değerlendirilirken genel anestezik ajanların baskılamasını dengelemek için yararlı olduğu gösterilmiştir.

Doxapram, CNS’nin tüm seviyeleri etkilenen genel bir CNS uyarıcısıdır. Solunum stimülasyonunun etkileri, medüller respiratuar merkezlerin doğrudan uyarılmasının ve muhtemelen karotis ve aortik kemoreseptörlerin refleks aktivasyonunun bir sonucudur. Solunum hızında ve volümde geçici artışlar meydana gelir, ancak arteriyel oksijenasyonda artış genellikle olmaz. Bunun nedeni, doxapramın, genellikle artan oksijen tüketimi ve karbondioksit üretimi ile ilgilidir.

Farmakokinetik
IV enjeksiyonundan sonra insanlarda ve hayvanlarda etki başlangıcı genellikle 2 dakika içinde ortaya çıkar. İlaç dokulara iyi dağılır. Köpeklerde doxapram hızla metabolize edilir ve çoğu uygulamadan 24-48 saat sonra idrarda metabolit olarak atılır. Küçük miktarlarda metabolitler, dozlamadan 120 saate kadar çıkabilir.

Doxapram, şiddetli solunum depresyonu vakalarında agresif yapay (mekanik) solunum desteği yerine kullanılmamalıdır.

İnsan literatüründen kontrendikasyonlar şunlardır: nöbet bozuklukları, kafa travması, kompanse kalp yetmezliği, şiddetli hipertansiyon, kardiyovasküler kazalar, nöromusküler hastalıklara bağlı solunum yetmezliği, hava yolu tıkanıklığı, pulmoner embolizm, pnömotoraks, akut astım, dispne veya hipoksi, aritmiler veya taşikardiya öyküsü olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Serebral ödem veya artmış CSF basıncı, feokromositoma veya hipertiroidizm olan hastalarda aşırı dikkatle kullanılmalıdır. İlaca karşı aşırı duyarlılığı olan veya mekanik ventilasyon alan hastalar doxapram almamalıdır.

İntravenöz yoldan uygulandığında uzun bir süre tek bir enjeksiyon bölgesinin veya ekstravazasyonun kullanılmasından kaçının. Bununla birlikte, deri altı enjeksiyonun, yenidoğan kedinde ve köpek hastalarında kullanılması önerilmiştir. Yenidoğanlarda tekrarlanan IV dozları, ürün benzil alkol içerdiğinden dikkatli bir şekilde yapılmalıdır.

Hipertansiyon, aritmiler, nöbetler ve respuratuvar alkaloza yol açan hiperventilasyon bildirilmiştir. Bu etkiler en çok tekrarlanan veya yüksek dozlarda ortaya çıkar. İlacın, insanlarda kullanıldığında dar bir güvenlik payı olduğu bildiriliyor.

Hamilelerde doxapramın güvenliği oluşturulmamıştır. Yararlara karşı potansiyel riskler kullanmadan önce tartılmalıdır.

Bu ilacın süt içinde atılıp atılmadığı bilinmemektedir.

Doz aşımı / Akut Toksisite

Neonatal köpeklerde ve kedilerde IV uygulama için bildirilen LD50 yaklaşık olarak 75 mg / kg’dır. Klinik doz aşımı belirtileri şunlardır: solunum alkalozu, hipertansiyon, iskelet kası hiperaktivitesi, taşikardi ve nöbetler dahil genel CNS uyarımı vardır. Tedavi destekleyicidir. Kısa etkili IV barbitüratlar gibi ilaçlar, CNS hiperaktivitesini azaltmaya yardımcı olmak için kullanılabilir. Oksijen tedavisi gerekli olabilir.

-Anestezik, Genel: Doxapram, epinefrin salınımını artırabilir; Bu nedenle, miyokardiyumu katekolaminlere duyarlı hale getirdiği kanıtlanmış anestetik ajanların (örneğin, halotan, enfluran) kesilmesinden yaklaşık 10 dakika sonra kullanılmalıdır.

-Kas Gevşeticiler: Doxapram kas gevşetici ilaçların etkilerini maskeleyebilir

! Köpekler:

a) 1.1 mg / kg (gaz anestezi için) veya 5.5–11 mg / kg (barbitürat anestezi için) IV; anestezi derinliği, solunum hacmi ve oranı için dozajı ayarlayın. Dozaj, gerekirse 15-20 dakika içinde tekrarlanabilir.

Yenidoğanlarda sezaryen ya da distosiden sonra respirasyonları başlatmak ya da uyarmak: Yenidoğan ya da solunum krizinin derecesine bağlı olarak 1-5 damla (1-5 mg) dozunda SC, dilaltı ya da umbilikal ven yoluyla uygulanabilir.

b) Laringeal fonksiyonu değerlendirmek için: Solunumu stimüle etmek ve intrensek laringeal hareketi arttırmak için 2.2 mg / kg IV. Etki başlangıcı 15-30 saniye içinde meydana gelir ve yaklaşık 2 dakika devam eder. Anestezi derinliği önemli ölçüde hafifleyebilir. Hava yolu tıkanıklığı veya laringeal felç oluşması durumunda derhal entübasyon için hazırlanın.

! Kediler:

a) 1.1 mg / kg (gaz anestezi için) veya 5.5-11 mg / kg (barbitürat anestezi için) IV; anestezi derinliği, solunum hacmi ve oranı için dozajı ayarlayın. Dozaj, gerekirse 15-20 dakika içinde tekrarlanabilir.

 Sezaryen ya da distosiden sonra yenidoğanlarda rezeksiyonları başlatmak ya da uyarmak: Solunum krizinin şiddetine bağlı olarak 1 ya da 2 damla (1–2 mg) dozda  SC ya da sublingual olarak uygulanabilir.

b) Kediler: 5 –10 mg / kg IV