Dihydrotachysterol DHT

DHT, hipoparatiroidiye veya şiddetli böbrek hastalığına bağlı hipokalsemi tedavi etmek için küçük hayvanlarda kullanılır.

DHT karaciğerin içinde hidroksillenmiş, ilacın aktif formu olan 25-hidroksi-dihidrotakristerol ve 1,25-dihidroksivitamin D’nin bir analogudur. D vitamini bir hormondur; parathormon (PTH) ve kalsitonin ile birlikte kullanılır. Vücutta kalsiyum homeostazisini düzenler. D vitamininin aktif analogları (veya metabolitleri) GI yolundan kalsiyum emilimini arttırır, böbrek tübülleri tarafından kalsiyumun yeniden emilimini sağlar ve kemiklerdeki minerallerin birikme ve emilim oranını arttırır.

Yağ emilimi normal ise, D vitamini analogları GI yolundan (ince bağırsak) kolayca emilir. Köpeklerin ve kedilerin ilacın oral tabletlerine veya kapsül formlarına cevap vermeyen, ancak oral sıvı dozaj formlarına cevap veren anekdot raporları vardır. Safra yeterli emilim için gereklidir. Steatore, karaciğer veya biliyer hastalığı olan hastalarda emilim azalmış olacaktır. DHT, karaciğerde ilacın aktif formu olan 25-hidroksi dihidro-polisisterol hidroksile edilir. D vitamininin diğer bazı formlarının aksine, DHT böbreklerdeki parathormon aktivasyonunu gerektirmez. Maksimum terapötik etki için gerekli süre genellikle tedavinin ilk haftasında görülür. D vitamininin diğer bazı formlarının aksine, DHT nispeten hızlı bir şekilde atılır (1–3 hafta).

DHT, hiperkalsemi, D vitamini toksisitesi, malabsorpsiyon sendromu veya D vitamininin etkilerine anormal duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir. Hiperfosfatemisi olan hastalarda aşırı dikkatli kullanılmalıdır.

Hiperkalsemi, nefrokalsinoz ve hiperfosfatemi DHT tedavisinin potansiyel komplikasyonlarıdır. Hiperkalseminin klinik belirtileri arasında polidipsi, poliüri ve anoreksi bulunur. Bu ilacı kullanırken serum kalsiyum seviyelerinin izlenmesi zorunludur.

Hipervitaminoz D, çeşitli türlerde fetal anormalliklere neden olmuştur. Hayvan çalışmaları, fetus üzerinde olumsuz bir etkiler göstermiştir. D vitamini anne sütüne sınırlı miktarlarda atılır; Dikkatle kullanın.

Akut beslenmeler GI’dan emilen ilacın uzaklaştırılması veya önlenmesi için belirlenmiş protokoller kullanılarak yönetilmelidir.

İlacın kronik dozuna sekonder gelişen hiperkalsemi, ilk olarak DHT ve eksojen kalsiyum tedavisini geçici olarak keserek tedavi edilmelidir. Hiperkalsemi şiddetli ise, furosemid, kalsiyum içermeyen IV sıvıları (örn., Normal salin), idrar asitlenmesi ve kortikosteroidler kullanılabilir. DHT’nin uzun süreli etkisi nedeniyle (genellikle bir hafta ve potansiyel olarak 3 haftaya kadar), hiperkalsemi devam edebilir. Kalsiyum serum seviyeleri normal aralığa geri döndüğünde dikkatli bir izleme ile düşük dozda DHT / kalsiyum tedavisini yeniden başlatın.

-Kalsiyum içeren fosfor Bağlayıcı maddeler (örn., Kalsiyum karbonat): D vitamini analogları ile kullanım hiperkalsemiye yol açabilir.

-Kortikosteroidler: D vitamini analoglarının etkilerini geçersiz kılabilir.

-Digoksin veya Verapamil: verapamil veya digoksin hastaları hiperkalseminin etkilerine duyarlıdır; yoğunlaştırılmış izleme gereklidir.

-Mineral OIl, Sucralfate, Cholestyramine: Emilen ilacın miktarını azaltabilir

-Fenitoin, Barbituratlar veya Primidon: Hepatik enzim sistemlerini indükleyebilir ve D vitamini analoglarının metabolizmasını artırabilir ve böylece aktivitelerini azaltabilir.

-Tiyazid Diüretikler: Vitamin D analogları ile birlikte verildiğinde hiperkalsemiye neden olabilir.

Hipokalsemik durumlar için D vitamini tedavisi sıklıkla ekzojen olarak uygulanan kalsiyum ürünleri ile kullanılır. Daha fazla bilgi için aşağıda belirtilen kalsiyum monografına veya referanslara bakınız.

! Köpekler:

a) Başlangıçta birkaç gün boyunca veya etki gösterilinceye kadar 0.03 mg / kg PO verin, ardından 2 gün boyunca 0.02 mg / kg, ardından günde 0.01 mg / kg verin. Serum kalsiyum konsantrasyonu 8 ila 9,5 mg / dL arasında sabit kalmadıkça pet hastanede kalmalıdır. Tedavinin erken evrelerinde haftalık olarak serum kalsiyumunu kontrol edin; Her 2-3 ayda bir tekrar kontrol edin. Tabletler veya kapsüller üzerinde tedaviye dirençli görünen bazı köpekler ve kediler sıvı formuna cevap verebilir.

b) Hipokalseminin yaşamı tehdit eden belirtileri intravenöz kalsiyum ile kontrol altına alındıktan sonra, DHT’ye başlangıçta 2 – 3 gün için 0.03-0.06 mg / kg / gün PO’da 2–3 gün süreyle 0,02-0,03 mg / kg / gün ve son olarak doz ayarlaması gerekene kadar 0.01 mg / kg / gün olarak verilir. Stabil serum kalsiyum seviyeleri (8.5-9.5 mg / dl) genellikle bir haftada elde edilir. İlk tedavi periyodunda günde iki kez serum kalsiyum düzeylerini, düşük normal aralıkta seviyeler stabilize oluncaya kadar belirleyin.

Şiddetli böbrek yetmezliğine bağlı hipokalsemi için:

Not: Dihidrotakistein’in kalsitriol ile karşılaştırıldığında nispeten uzun yükleme süresi nedeniyle, birçok endokrinolog / nefrolog kalsitriol kullanmayı tercih eder.

a) Hiperfosfatemi kontrol edildikten sonra (kalsiyum / fosfat ürünü 70 mg / dl’den fazla ise kalsiyum ve D vitamini kullanmayın), oral kalsiyum karbonat tedavisi kullanın. Eğer kalsiyum tek başına hipokalsemi çözmezse, haftada 3 kez PO başına 0.125 mg DHT ekleyin. Seri kalsiyum tayinlerine göre doz ayarlayın. Maksimum etki 2–4 hafta sürebilir ve tedavi kesildikten sonra süre 1 haftaya kadar devam edebilir.

b) Kalsiyum terapisi ile birlikte, 2 gün boyunca başlangıçta 0.03 mg / kg / gün, daha sonra 2 gün boyunca 0.02 mg / kg / gün, daha sonra 0.01 mg / kg / gün bakım dozu ile DHT’yi verin.

! Kediler:

Hipoparatiroidiye sekonder hipokalsemi için:

a) Başlangıçta birkaç gün boyunca veya etki gösterilinceye kadar 0.03 mg / kg PO verin, ardından 2 gün boyunca 0.02 mg / kg, ardından günde 0.01 mg / kg verin. Serum kalsiyum konsantrasyonu 8 ila 9,5 mg / dL arasında sabit kalmadıkça pet hastanede kalmalıdır. Tedavinin erken dönemde haftalık olarak serum kalsiyumunu kontrol edin; Her 2-3 ayda bir tekrar kontrol edin. Tabletler veya kapsüller üzerinde tedaviye dirençli görünen bazı köpekler ve kediler sıvı formuna cevap verebilir.