GenelGlikokortikoid

BETAMETAZON

Betametazon Asetat
Betametazon Sodyum Fosfat
GLUKOKORTİKOİD
Önemli Özellikleri
Enjekte edilebilir (uzun etkili) ve topikal glukokortikoid.
Uzun etkili; Hidrokortizondan 25-40X daha güçlü; mineralokortikoid aktivite yoktur.
Amaç mümkün olduğunca kısa bir süre için ve mümkün olduğunca az kullanmaktır
Betametazon, metilprednizolon asetat dışındaki çoğu kortikosteroidden daha uzun süreli bir kortikosteroidtir.
Betametazon, yeni lekelerin tedavisinde ve otitis eksterna için kulak içine preparat olarak kullanılmıştır.
Primer kapalı açılı glokomda topikal profilaktik tedavi için de kullanılmıştır.
Köpeklerde önerilen doz oranı, her 12-24 saatte oral olarak verilen 0.1-0.2 mg / kg’dır.

Kontrendikasyonlar / Önlemler / Uyarılar
Akut veya kronik bakteriyel enfeksiyonlu hayvanlarda kontrendikedir. İdiyopatik trombositopeni olan hastalarda IM kullanıldığında ve belirli bir bileşiğe aşırı duyarlı olanlarda glukokortikoidlerin sistemik kullanımı, genellikle sistemik fungal enfeksiyonlarda (Addison’daki replasman tedavisi için kullanılmadıkça) kontrendikedir. Sistemik hastalıkların kronik kortikosteroid tedavisinde kontrendikedir.
Endojen ACTH ve kortikosteroid fonksiyonu yavaş yavaş dönebileceğinden, ilacı kronik olarak alınan hastalar doz azaltılarak bırakılmalıdır. Bu süreç sırasında veya normal adrenal ve hipofiz fonksiyonu devam edene kadar hayvan “stres verici” (örn. Cerrahi, travma, hastalık vb.) girişimlerde, ilave glukokortikoidler uygulanmalıdır. Kortikosteroid tedavisi, hamileliğin son evrelerinde büyük hayvan türlerinde doğum yaptırabilir.
Yan etkiler
Yan etkiler genellikle bu ilaçların uzun süreli uygulanması ile, özellikle de yüksek dozlarda verildiyse veya alternatif bir gün rejiminde verilmemesiyle ilişkilendirilir. Etkiler genellikle hiperadrenokortizmın klinik belirtileri olarak kendini gösterir. Genç, büyüyen hayvanlarda glukokortikoid uygulandığında büyümeyi geciktirebilir.
Köpeklerde, polidipsi (PD), polifaji (PP) ve poliüri (PU), ilaç verilen günlerde kısa vadeli tedavide görülebilir. Uzun süreli kullanımla ilişkili köpeklerde görülen yan etkiler arasında şunlar sayılabilir: mat, kuru kıl yapısı, kilo alımı, tüysüz kalma, kusma, ishal, karaciğer enzimleri yükselmesi, pankreatit, GI ülserasyonu, lipidemi, diabetes mellitus, kas atrofisi ve davranış değişiklikleri (depresyon, letarji, ahlaksızlık). İlacın bırakılması gerekli olabilir; Alternatif steroid olarak değiştirilmesi de sorunu hafifletebilir. PU /PD / PP hariç, antiinflamatuvar terapi ile ilişkili olumsuz etkiler nispeten nadirdir.
İmmünsüpresif dozlarla ilişkili yan etkiler daha yaygın ve potansiyel olarak daha şiddetli. Kediler genellikle klinik etkiler için köpeklere göre daha yüksek dozajlar gerektirir ancak daha az yan etki geliştirmeye eğilimlidirler. Bazen, polidipsi, poliüri, kilo artışı ile seyreden polifaji, diyare veya depresyon görülebilir. Uzun süreli, yüksek dozlu tedavi Cushing etkilerine yol açabilir.
Aşırı Dozaj / Akut Zehirlilik
Glukokortikoidlere kısa süreli verildiğinde, büyük dozlarda bile zararlı etkilere neden olma olasılığı düşüktür. Glukokortikoidlerin yanlışlıkla yuttuktan sonra akut SSS etkileri geliştiren bir köpek vakası bildirilmiştir. Klinik bulgular ortaya çıkarsa, gerekirse destek tedavisini kullanın. Glukokortikoidlerin kronik kullanımı ciddi yan etkilere yol açabilir.
İlaç etkileşimleri
Aşağıdaki ilaç etkileşimleri ya sistemik olarak betametazon alan insanlarda ya da hayvanlarda teorik
olarak rapor edilmiştir :
Amfoterisin B: Glukokortikoidlerle birlikte uygulandığında hipokalemiye neden olabilir
Antikolinesteraz ajanları (örn., Piridostigmin, neostigmin, vb.): Myastenia gravisli hastalarda, eşzamanlı glukokortikoid ve antikolinesteraz ajan kullanımı, derin kas güçsüzlüğüne neden olabilir; mümkünse, kortikosteroid uygulamasından en az 24 saat önce antikolinesteraz tedavisini bırakın
Aspirin ve diğer salisilatlar: Glukokortikoidler, salisilatın etkisini düşürebilir.
Barbitüratlar: Glukokortikoidlerin metabolizmasını artırabilir
Siklofosfamid: Glukokortikoidler siklofosfamid’in hepatik metabolizmasını inhibe edebilir; dozaj ayarlamaları gerekebilir
Siklosporin: Glukokortikoidlerin ve siklosporinin eşzamanlı uygulanması, hepatik metabolizmayı karşılıklı olarak inhibe edebilir; klinik önemi net değildir.
Digoksin: Glukokortikoidler, digital özlü glikozitlerle birlikte kullanıldığında, hipokalemi ortaya çıkması halinde digitalis toksisitesi olasılığı artabilir; potasyum ve digital glikozit seviyelerinin titizlikle izlenmesi önerilir.
Diüretikler, Potasyum tükenmesi (örneğin furosemid, tiyazidler): Glukokortikoidlerle birlikte
uygulandığında hipokalemiye neden olabilir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir