Hydrochlorothiazide
Tiyazid Diüretik
Kullanımları / Endikasyonları
Veteriner hekimlikte furosemid, genel olarak diüretik (ödem tedavisi) olarak tiazidlerin kullanımını büyük ölçüde azaltmıştır. Tiazidler hala sistemik hipertansiyon, nefrojenik diyabet insipidusun tedavisinde ve köpeklerde kalsiyum oksalat ürolitlerinin tekrarlanmasını önlemede kullanılmaktadır.
Farmakoloji / Eylemler
Tiyazid diüretikler, sodyum, klorür ve su, potasyum, magnezyum, fosfat, iyodür ve bromür atılımını arttırır ve glomerüler filtrasyon hızını (GFR) azaltır. Tiyazidlerin hipokalemik etkileri arttırabilir. Bikarbonat atılımı artmıştır, ancak idrar pH’ına olan etkileri genellikle minimaldir. Tiazidler başlangıçta hiperkalsiürik etkiye sahiptir, ancak devam eden tedavi kalsiyum atılımı ile bu önemli ölçüde azalır. Ürik asit atılımı tiyazidler tarafından azaltılır. Tiyazidler, diyabetik hastalarda hiperglisemiye neden olabilir veya şiddetlendirebilir veya prediyabetik hastalarda diyabetes mellitusu indükleyebilir.
Tiyazidlerin antihipertansif etkileri iyi bilinmektedir ve bu maddeler, esansiyel hipertansiyonun tedavisi için insan tıbbında yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu etki için kesin mekanizma oluşturulmamıştır.
Tiyazidler, diyabet insipiduslu (DI) hastalarda paradoksik olarak idrar çıkışını azaltır. Nörojenik DI’lı hastalarda yardımcı tedavi olarak kullanılmış ve nefrojenik DI için tek ilaç tedavisi olmuştur.
Farmakokinetik
Tiyazidlerin farmakokinetiği evcil hayvanlarda incelenmemiştir.
Kontrendikasyonlar / Önlemler / Uyarılar
Tiazidler, bu ajanların herhangi birine veya sülfonamidlere karşı aşırı duyarlı olan hastalarda ve anürisi olan hastalara kontrendikedir.
Tiazidler, şiddetli böbrek hastalığı olan veya elektrolit veya su dengesi bozukluğu , hepatik fonksiyon bozukluğu (hepatik koma, hiperürisemi, lupus (SLE) veya diabetes mellitus gibi) olan hastalarda aşırı dikkatle kullanılmalıdır. Elektrolit veya su dengesi anormalliklerine yol açabilen durumlar (örn. Kusma, ishal vb.) varsa, dikkatle takip edilmelidir.
Yan etkiler
Hipokalemi, tiyazidler ile ilişkili en yaygın yan etkilerden biridir, ancak nadiren klinik belirtilere veya ilerlemeye neden olur, kronik tedavide düzenli potasyumun takibi önerilir.
Potasyum ve klor kaybına neden olabilecek durumlar (ör, kusma, ishal, potasyum kaybettiren nefropatiler, vs.) varsa ya da hastanın siroz karaciğer hastalığı varsa hipokloremik alkaloz (Hipokalemi) gelişebilir. Hiponatremi ve hipomagnezemi oluşabilir. Hiperkalsemi ve hipofosfatemi nedeniyle hiperparatiroid benzeri etkiler insanlarda bildirilmiştir, ancak bu nefrolitiyazis, kemik erimesinin veya peptik ülserleri gibi etkilere yol açmamıştır.
Hiperüremi oluşabilir, ancak genellikle asemptomatiktir.
Diğer olası yan etkiler şunlardır: Gl reaksiyonları (kusma, ishal, vs), aşırı duyarlılık / dermatolojik reaksiyonları GU reaksiyonları (poliüre), hematolojik toksisite, hiperglisemi, hiperlipidemi ve ortostatik hipotansiyon.
Üreme
Bu ilaçların potansiyel riskleri olabilir. İnsanlarda veya laboratuar hayvanlarında yapılan çalışmalar riskleri ortaya çıkarmıştır ve bu ilaçlar, tedavinin yararlarının riskleri açıkça aştığı durumlarda, son çare olarak ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır.
Tiyazidler sütte görülebilir ve anneleri tiyazidler aldığında trombositopeni gelişen yavrulara ait vaka raporları vardır.
Doz aşımı / Akut Toksisite
Akut doz aşımı elektrolit ve su dengesi problemlerine, CNS etkilerine (koma ve nöbetler, uyuşukluk) ve GI etkilerine (hipermotilite, GI sıkıntısı) neden olabilir. BUN’da geçici artışlar bildirilmiştir. Elektrolit ve su dengesi anormalliklerini destekleyici olarak izleyin ve tedavi edin. Ek olarak, solunum, CNS ve kardiyovasküler durumu izleyin; Gerekirse destekleyici ve semptomatik tedavi yapılmalıdır.
İlaç etkileşimleri
-Amfoterisin B: Tiyazidlerle kullanım, şiddetli hipokalemi için artmış riske yol açabilir
–Kortikosteroidler, Kortikotropin: Tiyazidlerle birlikte kullanım, şiddetli hipokalemiye yol açabilir.
-Diazoksit: Hiperglisemi, hiperürisemi ve hipotansiyon riskini arttırır.
–Digoksin: Hipokalemi, hipo-magnesemi ve / veya hiperkalsemi, digitalis toksisitesini artırabilir
-İnsülin: Tiyazidler insüline gereksinimi artırabilir
-NSAİD’ler: Tiazidler renal toksisite riskini artırabilir ve NSAID’ler tiazidlerin diüretik etkilerini azaltabilir
–Nöromüsküler Blokaj Ajanları: Tubocurarine veya diğer nondepolarize nöromüsküler bloke ajanların etkisi veya süresi uzayabilir.
-Vitamin D veya Kalsiyum Tuzları: Tiyazidler eşzamanlı olarak uygulandığında hiperkalsemiyi şiddetlendirebilir
Dozaj
Kedi ve köpeklerde dozu : 2-4 mg/kg günde 2 kez kullanılır.
