Veteriner Blog

Metoprolol kedilerde hipertansiyon ve hipertrofik kardiyomiyopatinin yanı sıra köpeklerde ve kedilerde kardiyak aritmilerin tedavisi ve önlenmesi için kullanılır.

Metoprolol nispeten spesifik bir beta-blokördür ve bazen ikinci jenerasyon beta bloker olarak karakterize edilir. Metoprolol pindolol gibi intrinsik sempatomimetik aktiviteye sahip değildir ve pindolol veya propranolol gibi membran stabilize edici aktiviteye sahip değildir. Metoprololün negatif inotropik ve kronotropik etkilerine sekonder kardiyovasküler etkiler şunlardır: sinüs kalp hızı azalır, AV iletimi yavaşlar, istirahatte ve egzersiz sırasında kardiyak output azalır, miyokardiyal oksijen ihtiyacı azalır, kan basıncında azalır ve izoproterenol ile indüklenen taşikardinin inhibisyonu oluşur.

Metoprolol tartarat hızla ve neredeyse tamamen GI yolundan emilir, ancak nispeten yüksek bir ilk geçiş etkisine (% 50) sahiptir, bu nedenle sistemik biyoyararlanım azalır. İlaç çok düşük protein bağlama özelliklerine (% 5–15) sahiptir ve çoğu dokuya iyi dağılır. Metoprolol kan-beyin bariyerini geçer ve CSF seviyeleri serumda bulunanların yaklaşık% 78’i kadardır. Plasentayı ve sütte geçer . Metoprolol esas olarak karaciğerde metabolize olur; değişmemiş ilaç ve metabolitler daha sonra idrarla atılır. Çeşitli türlerde bildirilen yarılanma ömürleri: Köpekler: 1.6 saat; Kediler: 1.3 saat; İnsanlar 3 – 4 saat.

Metoprolol, aşırı kalp yetmezliği, birinci dereceden kalp bloğu veya sinüs bradikardisi, hipotansiyon veya bu ajan sınıfına karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir. Spesifik olmayan beta-blokerleri, CHF hastalarında kontrendike olabilir. Ayrıca bronkospastik akciğer hastalığı olan hastalarda kontrendikedirler.

Metoprolol, önemli karaciğer yetmezliği veya sinüs düğümü disfonksiyonu olan hastalarda dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır.

Metoprolol (yüksek dozlarda) hipoglisemi ile ilişkili klinik bulguları maskeleyebilir. Ayrıca hipoglisemi veya hiperglisemiye neden olabilir ve bu nedenle, diyabetik hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

Metoprolol, tirotoksikoz ile ilişkili klinik bulguları maskeleyebilir, ancak bu durumla ilişkili klinik bulguları tedavi etmek için klinik olarak kullanılabilir.

En sık yan etkilerin geriatrik veya akut dekompanse kalp hastalığı olan hayvanlarda meydana geldiği bildirilmiştir. Klinik olarak ilgili olduğu düşünülen yan etkiler şunlardır: bradikardi, letarji ve depresyon, bozulmuş AV iletimi, CHF veya kalp yetmezliğinin kötüleşmesi, hipotansiyon, hipoglisemi ve bronkokonstriksiyon. Senkop ve diyare, betablokör’lü köpek hastalarda da bildirilmiştir.

İnsanlarda beta blokerlerin aniden kesilmesinin ardından klinik belirtilerin şiddetlenmesi bildirilmiştir. İlacı kronik olarak alan hastalarda azaltarak tedaviyi bırakılması önerilir.

Gebelik sırasında güvenli kullanım sağlanamamıştır, ancak fetüslere yönelik olumsuz etkiler belgelenmemiştir.

Metoprolol çok küçük miktarlarda sütten atılır ve emziren yavrular için önemli bir risk oluşturmaz.

Metoprolol doz aşımı hakkında sınırlı bilgi mevcuttur. Beklenen en belirgin klinik işaretler ilacın farmakolojik etkilerinin uzantıları olabilir: hipotansiyon, bradikardi, bronkospazm, kalp yetmezliği ve potansiyel olarak hipoglisemi.

Doz aşımı yakın zaman önce ağızdan alındıysa, bağırsak boşaltılması ve kömür uygulamasının  düşünülebilir. Koma ve nöbetler hızla gelişebilir. Monitöre edin: EKG, kan şekeri, potasyum, kan basıncı.

Kardiyovasküler etkilerin tedavisi semptomatiktir. Hipotansiyonu tedavi etmek için sıvıları ve tansiyon ilaçları kullanın. Bradikardi atropin ile tedavi edilebilir. Atropin başarısız olursa, dikkatli bir şekilde verilen izoproterenol kullanılması tavsiye edilir. Kardiyak yetmezlik bir digitalis glikozid, diüretik ve oksijen ile tedavi edilebilir. Glukagon kalp hızını ve kan basıncını artırabilir ve metoprololün kardiyodepresan etkilerini azaltabilir.

-Anestezik, Genel (miyokardiyal depresan etkileri ile): Kalp yetmezliği ve hipotansiyon riski artar.
-Kalsiyum kanalı blokerleri (örn., Diltiazem, verapamil, amlodipin): Kalsiyum kanal blokerleri (veya diğer negatif inotropikler) olan beta-blokörlerin eşzamanlı kullanımı, özellikle önceden var olan kardiyomiyopati veya KKY’si olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

–Digoksin: Metoprolol ile kullanım SA veya AV düğüm iletimi üzerindeki olumsuz etkileri artırabilir

–Diüretik (thiazides, furosemide): Metoprololün hipotansif etkisini artırabilir.

–Hidralazine: Üremik hastalarda pulmoner hipertansiyon riskini artırabilir

Dozaj

Köpeklere uygulanan tipik Metoprolol dozu, günde 2-3 kez köpek başına 6.25-25 mg’dır. Genellikle düşük dozda  başlar ve 2 haftada bir kademeli olarak artar.

Kedilere uygulanan tipik Metoprolol dozu günde bir kez 2 mg / kg‘dır. Kedilerdeki toplam günlük doz, günde üç kez kedi başına 2 -15 mg’dır.
Sıklıkla, metoprolol, özellikle kalp yetmezliği veya aritmiler (anormal kalp ritmi) için tedavi gören evcil hayvanlarda diğer ilaçlarla verilir. Bu durumlarda, daha düşük bir başlangıç ​​dozu kullanılabilir. Metoprolol herhangi bir nedenle kesilirse, yavaş yavaş yapılmalıdır.