Veteriner Blog

Veteriner hekimlikte hidralazinin, özellikle hayvanlarda hipertansiyon, mitral kapak yetmezliğinde ve konjestif kalp yetmezliğinde yardımcı tedavi olarak kulanılır. Ayrıca büyük septal defektler veya şiddetli aort regürgutasyonu olan köpeklerde ve kedilerde de yararlıdır. Hidralazin genellikle enalapril’in köpeklerinde mitral kapak yetersizliği için etkili olmadığı durumlarda kullanılır. Sistemik hipertansiyon, taşikardi ve sıvı tutulumuna neden olduğu için özellikle hidralazin diğer ilaçlarla (örn., Beta-blokerler) kombinasyon halinde tedavi edilmelidir.

Hidralazin vasküler düz kaslara etki eder ve periferik direnci ve kan basıncını azaltır. Hidralazinin düz kaslarda hücresel kalsiyum metabolizmasını değiştirdiğine, böylece kalsiyum hareketlerine müdahale ederek ve kontraktil durumunun önlendiğine inanılmaktadır. Hidralazinin arteriollerde venalara göre daha fazla etkisi vardır.

CHF’li hastalarda, hidralazin kardiyak çıkışı önemli ölçüde artırır ve sistemik vasküler direncini azaltır. Kan basıncı, pulmoner ven basıncı ve sağ atriyal basınç azaltılabilir veya değişmeyebilirken, kardiyak atım sayısı biraz artabilir veya değişmeyebilir.

Hipertansif hastaları (KKY olmayan hastalarda) tedavi etmek için kullanıldığında kalp atım hızı ve kardiyak output artabilir.  Diüretik veya sempatik blokör ilaçlar verilmediği takdirde; renin-anjiyotensin sistemi,  sodyum ve su tutulumunda ortaya çıkan bir artışla aktive edilebilir.

Parenteral hidralazin uygulaması respiratuar stimulasyonuna neden olabilir.

Bu ilaç için veterinerlik türlerinde spesifik farmakokinetik parametreler sınırlıdır, ancak oral uygulamadan sonra köpeklerde hidralazinin etki süresi 11–13 saat olarak bildirilmiştir. Vazodilasyon etkileri bir saat içinde meydana gelir ve dozlamadan sonraki 3 saat içinde zirve yapar. Gıda, köpeklerde oral biyoyararlanımı yaklaşık% 63 oranında azaltır. Hidralazin dokulara yaygın olarak dağılır. İnsanlarda, kandaki ilacın yaklaşık% 85’i plazma proteinlerine bağlanır. Hidralazin plasentayı ve çok küçük miktarlar süte geçer.

Hidralazin karaciğerde yoğun olarak metabolize edilir ve yaklaşık% 15’i idrarla değişmeden atılır.

N-asetilasyon, hidralazin metabolizması için birincil enzimatik bir yoldur ve bu yol, köpeklerde çoğunlukla bulunmaz ve toksisite riskini artırır.

Hidralazin, hipersensitif ve koroner arter hastalığı olan hastalarda kontrendikedir. Hipovolemi veya önceden hipotansiyon olan hastalarda ilacın kullanılmaması önerilir.

Şiddetli böbrek hastalığı veya intraserebral kanaması olan hastalarda hidralazin dikkatli kullanılmalıdır. İnsanlarda, sistemik lupus eritematozus (SLE) benzeyen bir sendrom, hidralazin kullanımından sonra belgelenmiştir. Bu sendrom veterinerlik hastalarında belgelendirilmemiş olsa da, önceden varolan otoimmün hastalıkları olan hastalarda ilaç dikkatli kullanılmalıdır.

Küçük hayvanlarda görülen en yaygın yan etkiler şunlardır: hipotansiyon, refleks taşikardi, sodyum / su retansiyonu (eğer diüretik ile eşzamanlı olarak verilmezse) ve GI sıkıntısı (kusma, ishal). Başlangıçta, geçici zayıflık ve uyuşukluk ortaya çıkabilir, ancak genellikle 3-4 gün içinde çözülür. İnsanlarda dokümante edilebilecek diğer yan etkiler arasında şunlar sayılabilir: SLE benzeri bir sendrom, lakrimasyon, konjunktivit, periferal nörit, kan diskrazileri, idrar retansiyonu, konstipasyon ve hipersensitivite reaksiyonları.

Taşikardi eşzamanlı digitalis tedavisi veya bir beta bloker ile tedavi edilebilir (Dikkat: beta blokerleri kardiyak performansı azaltabilir).

Dikkatli kullanıldığında kullanım için güvenlidir. Laboratuar hayvanlarında yapılan çalışmalar bazı riskleri ortaya çıkarmış olabilir, ancak bu ilaçlar güvenli görünmektedir. Köpekler ve kedilerde bu ilaçlar, doğuma yakın bir zamanda uygulanmazlarsa güvenlidir.

Hidralazin sütle atılır. Amerikan Pediatri Akademisi’ne göre, hidralazin emzirme dönemi için uygundur ancak dikkatli olunmalıdır.

Aşırı dozlarda şiddetli hipotansiyon, taşikardi veya diğer aritmiler, deri kızarması ve miyokardiyal iskemi ile karakterizedir. Kardiyovasküler sistem desteği birincil tedavidir. Yutma yakın zamanda olmuşşa ve kardiyovasküler durum stabilize edilmişse, standart önlemleri kullanarak mide içeriğini boşaltın ve aktif kömürü uygulayın. Mümkünse, vazokontraktör maddeleri kullanmadan hacim genişleticiler kullanarak şok tedavisi yapın. Kan basıncını korumak için bir vazokontraktör ilaç gerekli ise, minimal aritmojenik bir maddenin (örn., Fenilefrin veya metoksamin) kullanılması önerilir. Digitalis ajanları gerekli olabilir. Kan basıncını ve böbrek fonksiyonunu dikkatli bir şekilde izleyin.

-ACE-İNHİBİTÖRLERİ: Hipotansif etkileri arttırabilir; genellikle terapötik avantaj için kullanılır

-Beta-Blokörler: Hipotansif etkileri arttırabilir; genellikle terapötik avantaj için kullanılır.

-Diazoksit: Potansiyel olarak derin hipotansiyona neden olabilir.

-Diüretikler: Hipotansif etkileri arttırabilir; genellikle terapötik avantaj için kullanılır.

-Furosemide: Hidralazin, furosemidin renal etkilerini artırabilir.

-MAO İnhibitörleri: Hipotansif etkileri arttırabilir.

-Sempatomimetikler (örn., Epinefrin): Taşikardiye neden olabilir.

Bu ilaca bağlı sodyum / su retansiyonu nedeniyle bir diüretik ile eşzamanlı olarak verilmelidir. Birçok klinisyen, ön yüklemeyi azaltmak için venöz dilatatör (örn., Nitrogliserin merhem) eklemeyi önerir.

! Köpekler:

Kalp yetmezliğinin tedavisinde yardımcı tedavi için:

a) Etkili doz 0.5–3 mg / kg PO 12saatte bir‘dir. Doz, düşük bir dozla başlayarak arttırılmalıdır.

Eğer dozaj dikkatli bir şekilde titre edilmediyse şiddetli hipotansiyon meydana gelebileceğinden hidralazini dikkatli bir şekilde verin. Kan basıncı izleme ile 0,5 mg / kg dozlamaya başlayın ve bir yanıt maksimum 3 mg / kg olarak belirlene kadar 0,5 mg / kg artışlarla artırın.

! Kediler:

Kalp yetmezliğinin tedavisinde yardımcı tedavi için:

a)Etkili doz 0.5–3 mg / kg PO 12 saatte bir‘dir. Doz, düşük bir dozla başlayarak arttırılmalıdır.

b) 2.5 mg/kedi (toplam doz) 12 saatte bir başlayın ve gerekirse 10 mg’a kadar yükseltin.